تولید آنتی بادی پلی کلونال علیه ناحیه ۴-۲ آنتی ژن محافظت کننده باسیلوس آنتراسیس در حیوانات آزمایشگاهی

زمینه و هدف: آنتراکس که مسبب آن باکتری باسیلوس آنتراسیس می باشد یک بیماری عفونی حاد است و اغلب در گیاه خواران و انسان اتفاق می افتد. فرم رویشی باسیلوس آنتراسیس یک اگزوتوکسین سه جزیی شامل آنتی ژن حفاظت کننده (protective antigen=pa)، فاکتور کشنده (lethal factor=lf) و فاکتور ادم (edema factor=ef) می باشد. آنتی ژن حفاظت کننده به عنوان یک ایمونوژن اولیه برای توسعه ایمنی حمایتی بر علیه آنتراکس بررسی شده است. این مطالعه با هدف تولید آنتی بادی علیه ناحیه 4-2 آنتی ژن حفاظت کننده این باکتری در حیوانات آزمایشگاهی طراحی و اجرا شده است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی ناحیه 4-2 ژن pa از پلاسمید pxoi با جایگاه های آنزیمی bamhi و hindiii به روش pcr تکثیر و در وکتورها کلون و ساب کلون شد. وکتور (pet28a(+ در باکتری اشرشیاکلی سویه bl21(de3) ترانسفورم گردید. بعد از القاء با iptg، بیان پروتئین ژن pa مشاهده شد. پروتئین تخلیص شده در 4 نوبت به موش و خرگوش تزریق شد؛ سپس آنتی بادی تولید شده از سرم موش و خرگوش جداسازی و توسط آزمون الایزا تایید گردید. یافته ها: ناحیه 4-2 ژن paکلون شده در وکتور بیانی pet28a(+) به وسیله ی توالی یابی، pcr، آنالیز آنزیمی، الکتروفورز در ژل پلی اکریل آمید و لکه گذاری وسترن مورد تأیید قرار گرفت. افزایش تیتر آنتی بادی در خون موش و خرگوش توسط آزمون الایزا تایید گردید. نتیجه گیری: با توجه به ایمونوژن بودن پروتئین pa، می توان از آن در طراحی واکسن و همچنین به عنوان ادجوانت قوی سیستم مخاطی استفاده نمود.